Praca tłumacza ze względu na duże zróżnicowanie, może wymagać nieco innych predyspozycji. W końcu obejmuje ona nie tylko znane wszystkim tłumaczenia pisemne, ale też ustne. Dodatkowo, wiele firm zatrudnia osoby po studiach filologicznych na stanowiska związane z kontaktowaniem się z filiami w innych państwach. Tłumacze to zatem dość elastyczne osoby, które znając dany język mogą odnaleźć pracę o różnym charakterze. 1. Długotrwała koncentracja – żaden tłumacz nie powinien mieć problemów z koncentracją. Tej cechy wymaga się bowiem nie tylko od tłumaczy ustnych, ale też pisemnych. Pisemni muszą umieć skupić swoją uwagę przez długi czas na jednym tekście lub zadaniu. Z pewnością powinni oni też być cierpliwi, ponieważ nanoszenie licznych poprawek oraz spoglądanie na tekst z różnych perspektyw nierzadko zajmuje sporo czasu. Taka koncentracja właściwa jest między innymi osobom będącym perfekcjonistami.
Chcą oni bowiem przygotować tekst idealny, zatem z pewnością znajdą w sobie podkłady siły, które pozwolą im się skupić na jednym fragmencie nawet bardzo długi czas. 2. Rzetelność – o umiejętnościach tłumacza świadczy między innymi to, czy w tłumaczonych tekstach jest rzetelny i szczery. Warto pamiętać o tym, że tłumaczenia to nie tylko translacja tekstu z jednego języka na drugi. Bardzo często w procesie ich tworzenia należy uwzględniać także kontekst całego tekstu, uwarunkowania kulturowe oraz takie zabiegi jak chociażby ironia czy groteska. Tylko ujmując w sposób rzetelny dany tekst, będziemy bowiem w stanie zaoferować jego dokładne i precyzyjne tłumaczenie. Cecha ta powinna przyświecać przede wszystkim tłumaczom pisemnym, a szczególnie przysięgłym. To właśnie oni zajmują się oficjalnymi dokumentami, w których nawet najmniejszy błąd może być niezwykle istotny. Osoby zajmujące się tłumaczeniami ustnymi również powinny kierować się tą zasadą, ponieważ uczestnicząc w naturalnej i żywej konwersacji, nie mogą zgubić jej sensu i nurtu. 3.
Kreatywność – tłumacze literaccy chyba jako jedyni powinni odznaczać się dużą dozą fantazji i kreatywności. Bardzo często tłumacząc książki czy opowiadania, muszą oni bowiem naprawdę mocno wytężyć swoje szare komórki. Oczywiście można tłumaczyć czytadła w sposób łatwy – nie przejmując się nazwami własnymi, żartami sytuacyjnymi lub też osobliwymi sytuacjami. Są to jednak tłumaczenia jałowe, nie dające czytelnikowi zbyt dużej radości. Znacznie lepiej jest zagłębiać się w dany tekst do tego stopnia, by zrozumieć całość jego przekazu i kontekstu. Dzięki temu będziemy w stanie stworzyć tłumaczenie adekwatne do kultury naszego własnego języka, z uwzględnieniem naleciałości historycznych, osobowościowych i oczywiście kulturowych. 4. Pamięć i dykcja – to zdecydowanie cechy, którym i powinni się odznaczać tłumacze ustni. Dynamiczna praca wymaga od nich dokładnego słuchania drugiej osoby oraz niezwłocznego tłumaczenia zasłyszanych słów. Poza tym, muszą oni posiadać dobrą dykcję tak, aby każdy zrozumiał to co mają do powiedzenia.
